اضطراب کودک یکی از چالشهای مهمی است که بسیاری از والدین با آن روبهرو میشوند. اگرچه داشتن سطحی از نگرانی در کودکی طبیعی است، اما در برخی مواقع این احساسات به شکل اختلال بروز میکنند و زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار میدهند.
در این مطلب از سایت مغزم میخواهیم به بررسی انواع اضطراب در کودکان بپردازیم و توضیح دهیم که این اختلالات چه نشانههایی دارند و چگونه میتوان آنها را تشخیص داد. شناخت بهموقع و صحیح اضطراب کودکان میتواند گامی مؤثر در بهبود کیفیت زندگی و رشد سالم آنها باشد.
اختلالات اضطرابی انواع مختلفی دارند، اما برخی از آنها در میان کودکان شایعتر هستند. در ادامه به ۶ نوع از انواع اضطراب در کودکان اشاره میکنیم که بیشترین شیوع را دارند:
اگر کودک شما دچار نگرانی یا اضطراب بیشازحد باشد و این حالت به خستگی، تحریکپذیری، تنش عضلانی، مشکل در تمرکز یا اختلالات خواب منجر شود، ممکن است تشخیص اضطراب فراگیر دریافت کند. این نگرانیها معمولاً درباره عملکرد تحصیلی، روابط دوستانه، خانواده یا فعالیتهای روزمره هستند.
میزانی از اضطراب جدایی در کودکان ۱ تا ۳ سال طبیعی است. اما در کودکان بزرگتر، اگر ترس شدید از جدا شدن از والدین یا مراقبان وجود داشته باشد، احتمال اختلال اضطراب جدایی مطرح میشود. این کودکان ممکن است دائماً نگران مرگ والدین یا دوری از آنها باشند، از رفتن به مدرسه امتناع کنند، کابوسهای مکرر درباره جدایی ببینند یا دچار علائم جسمی مانند سردرد و تهوع شوند.
کودکانی که به این اختلال دچار هستند، در موقعیتهای اجتماعی خاص از صحبت کردن امتناع میکنند، حتی اگر در خانه یا محیطهای امن بسیار پرحرف باشند. این مشکل بیشتر در سنین حدود ۵ سال تشخیص داده میشود. چنین کودکانی معمولاً در مدرسه ساکت هستند، از دیگران فاصله میگیرند یا از تماس چشمی اجتناب میکنند.
مقالات زیر را هم مطالعه کنید :
راه های کاهش اضطراب و استرس (10 روش کاملا کاربردی)
12 علائم فیزیکی اضطراب شدید که باید بدانید!
برخی کودکان ممکن است از یک شیء یا موقعیت خاص به شدت بترسند. اگر این ترس طولانیمدت و بیشازحد باشد، بهعنوان فوبیا شناخته میشود. در مواجهه با عامل ترس، کودک ممکن است گریه کند، خشک شود یا به والدین بچسبد. فوبیا میتواند شامل حیوانات، طوفانها، آمپول، صداهای بلند یا مکانهای بسته باشد.
کودکانی که دچار حملات مکرر پانیک میشوند و مدام نگران تکرار آن هستند، ممکن است به اختلال پانیک مبتلا باشند. در هنگام حمله پانیک، کودک علائمی مانند تنگی نفس، درد قفسه سینه، حالت خفگی، سرگیجه، تهوع، احساس گرما یا لرز، ترس از دیوانه شدن یا حتی مرگ را تجربه میکند.
اگر کودک شما ترس شدیدی از حضور در کلاس یا تعامل با همسالان دارد، احتمالاً به اختلال اضطراب اجتماعی یا فوبیای اجتماعی مبتلاست. این ترس میتواند به شکل گریه، بیقراری شدید، چسبیدن به والدین، سکوت یا اجتناب از صحبت کردن بروز کند. چنین کودکانی معمولاً از موقعیتهای اجتماعی اجتناب میکنند و به هر شکل ممکن از آنها دوری میجویند.
در این مقاله گفتیم که آگاهی والدین درباره انواع اضطراب در کودکان نقش مهمی در حمایت از فرزندشان ایفا میکند. تجربهی اضطراب کودک هرگز نباید نادیده گرفته شود، زیرا مداخله بهموقع میتواند مانع از تشدید مشکلات روانی در آینده گردد. والدین باید بدانند که اضطراب کودکان قابل مدیریت و درمان است و با همراهی متخصصان و استفاده از روشهای علمی، امکان بازگرداندن آرامش و اعتمادبهنفس به فرزندشان وجود دارد. آیندهای آرام و سالم، نتیجه شناخت درست و اقدام آگاهانه است.